امین زارع؛ حسین علیزاده؛ سعید سپهری
چکیده
دراین پژوهش، تأثیر سبک رهبری قلدرمآبانه بر بروز رفتار منافقانه موردبررسی قرار گرفت. همچنین نقش میانجیگری اعتماد در رابطه بین رهبری قلدرمآبانه و رفتار منافقانه ونقش تعدیلگری جو سکوت ادراک شده در رابطه بین اعتماد بینفردی ورفتار منافقانه بررسی شد. جامعه آماری پژوهش، کارکنان ستادی یکی از ارگان‌های نظامی استان قزوین میباشد که از ...
بیشتر
دراین پژوهش، تأثیر سبک رهبری قلدرمآبانه بر بروز رفتار منافقانه موردبررسی قرار گرفت. همچنین نقش میانجیگری اعتماد در رابطه بین رهبری قلدرمآبانه و رفتار منافقانه ونقش تعدیلگری جو سکوت ادراک شده در رابطه بین اعتماد بینفردی ورفتار منافقانه بررسی شد. جامعه آماری پژوهش، کارکنان ستادی یکی از ارگان‌های نظامی استان قزوین میباشد که از میان آنها 81 نفر بر اساس فرمول کوکران مربوط به جامعه محدود، به عنوان نمونه آماری به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شد. به منظور جمع‌آوری داده‌ها، از ابزار پرسشنامه شامل پرسشنامههای استاندارد اعتماد بینفردی مک الیستر (1995)، جو سکوت ادراک شده واکولا و بورادوس (2005)، رفتار منافقانه باقری ماهونکی (2014) و پرسشنامه محقق ساخته رهبری قلدرمآبانه اقتباس شده ازجرکویک، مک کورمک و کسمیر (2006) استفاده شد. روایی و پایایی پرسشنامههای یاد شده با استفاده از روایی صوری، روایی سازه وهمچنین محاسبه آلفای کرونباخ مورد بررسی قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها، از روش‌های تحلیل عاملی تأییدی و مدل‌سازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که رهبری قلدرمآبانه بر بروز رفتارهای منافقانه دارای تأثیر مثبت و معنادار و بر اعتماد بینفردی دارای تأثیر منفی و معنادار میباشد و اعتماد بینفردی بر بروز رفتارهای منافقانه تأثیر منفی و معنادار دارد. همچنین بر اساس نتایج پژوهش مشخص شد که جو سکوت ادراک شده به عنوان متغیر تعدیلگر در رابطه بین اعتماد بینفردی و رفتارهای منافقانه دارای تأثیر مثبت و معنادار است. در نهایت مشخص شد رهبری قلدرمآبانه به صورت غیرمستقیم و با توجه به نقش متغیر میانجی اعتماد بینفردی بر بروز رفتارهای منافقانه تأثیر دارد.
