امین نیک پور
چکیده
هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر تسهیم دانش بر بالندگی سازمانی با توجه به نقش میانجی خودکارآمدی کارکنان است. پژوهش حاضر، توصیفی و از نوع همبستگی است که به روش پیمایشی انجام شده است. همچنین این پژوهش از نظر هدف، توسعهای- کاربردی است. جامعه آماری پژوهش، شامل کارکنان شعب تأمین اجتماعی شهر کرمان بوده و تعداد 136 نفر با استفاده از فرمول ...
بیشتر
هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر تسهیم دانش بر بالندگی سازمانی با توجه به نقش میانجی خودکارآمدی کارکنان است. پژوهش حاضر، توصیفی و از نوع همبستگی است که به روش پیمایشی انجام شده است. همچنین این پژوهش از نظر هدف، توسعهای- کاربردی است. جامعه آماری پژوهش، شامل کارکنان شعب تأمین اجتماعی شهر کرمان بوده و تعداد 136 نفر با استفاده از فرمول کوکران به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده، پرسشنامههای تسهیم دانش، خودکارآمدی کارکنان و بالندگی سازمانی هستند که روایی محتوایی و سازه این پرسشنامهها و همچنین پایایی آنها با استفاده از آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی مورد بررسی و تأیید قرار گرفته است. به منظور آزمون فرضیهها، از رویکرد مدلسازی معادلات ساختاری با استفاده از نرمافزار Smart PLS استفاده شده است. یافتههای پژوهش ضمن تأیید الگوی پیشنهادی، نشان داد که تسهیم دانش و خودکارآمدی کارکنان بر بالندگی سازمانی تأثیر مثبت میگذارند. همچنین، اثر میانجیگری خودکارآمدی کارکنان در رابطه بین تسهیم دانش و بالندگی سازمانی مورد تأیید قرار گرفت.
سید محمد تفرشی؛ علی حسین زاده؛ مهدی نفتی؛ مریم عبدالهی
چکیده
امروزه تغییرات سریع در محیط و کوتاهتر شدن چرخه عمر محصولات و افزایش رقابت باعث شده است که سازمانها برای ماندگاری در محیط به دنبال راه حلهای جدید باشند. در چنین شرایطی توجه به عواملی همچون سرعت نوآوری، تسهیم دانش، رهبری دانش و تسهیم دانش به آنها کمک میکند تا خود را با تغییرات محیطی انطباق داده و در صحنه رقابت باقی بمانند. در ...
بیشتر
امروزه تغییرات سریع در محیط و کوتاهتر شدن چرخه عمر محصولات و افزایش رقابت باعث شده است که سازمانها برای ماندگاری در محیط به دنبال راه حلهای جدید باشند. در چنین شرایطی توجه به عواملی همچون سرعت نوآوری، تسهیم دانش، رهبری دانش و تسهیم دانش به آنها کمک میکند تا خود را با تغییرات محیطی انطباق داده و در صحنه رقابت باقی بمانند. در این پژوهش، تأثیر رهبری دانش و سرمایه اجتماعی به واسطه تسهیم دانش بر سرعت نوآوری در شرکت عالیس بررسی قرار گرفته است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش پژوهش، پیمایشی- همبستگی است. جامعة آماری تحقیق حاضر شامل کارکنان شرکت عالیس در شهر مشهد است. براساس حجم جامعه، نمونهای متشکل از 300 نفر از طریق فرمول کوکران، با روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شد. تجزیهوتحلیل به کمک روش مدلسازی معادلات ساختاری(SEM) و نرم افزار Amos صورت پدیرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که معادلات ساختاری به کار گرفته شده، مدل نظری قوی برای پیش بینی سرعت نوآوری از طریق رهبری دانش، سرمایه اجتماعی و تسهیم دانش است. همچنین تأثیر معنیدار سرمایه اجتماعی بر سرعت نوآوری به واسطه تسهیم دانش مورد تائید قرار گرفت.
محسن مرادی؛ احمدرضا کریمی مزیدی؛ مجتبی گلستانینیا
چکیده
در عصر حاضر که عصر اقتصاد خدمات لقب گرفته، موفقیت سازمانها در گرو ارائة خدماتی باکیفیت است. ازاین رو سازمانها برای بقا در اندیشة بهکارگیری ابزارهایی همچون مدیریت دانش بهسر میبرند. فعالیتهای انسانی، مانند تسهیم دانش میان اعضای سازمان، پایه و اساس فرآیند مدیریت دانش در سازمانهاست. تحقیقات اخیر نشان داده است قرارداد روانشناختی ...
بیشتر
در عصر حاضر که عصر اقتصاد خدمات لقب گرفته، موفقیت سازمانها در گرو ارائة خدماتی باکیفیت است. ازاین رو سازمانها برای بقا در اندیشة بهکارگیری ابزارهایی همچون مدیریت دانش بهسر میبرند. فعالیتهای انسانی، مانند تسهیم دانش میان اعضای سازمان، پایه و اساس فرآیند مدیریت دانش در سازمانهاست. تحقیقات اخیر نشان داده است قرارداد روانشناختی و سرمایة اجتماعی رابطهای، تمایل افراد را برای تسهیم دانش و خلق دانش جدید در سازمانها برمیانگیزند. باتوجه به اهمیت اعتماد متقابل و همکاری که دو مؤلفة سرمایة اجتماعی رابطهای میباشند، در این مقاله نقش میانجیگری آنها در رابطة بین قرارداد روانشناختی رابطهای و تسهیم دانش میان کارکنان دانشگاه فردوسی مشهد بررسی شده است. دادههای مورد نیاز ازطریق پرسشنامههای مورداستفاده در مطالعات پیشین با تأیید مجدد روایی و پایایی و به روش نمونهگیری تصادفی جمعآوری شده و 210 پرسشنامة واجد شرایط مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. پژوهش حاضر از حیث هدف، کاربردی و از حیث روش، پیمایشی- تحلیلی بوده و مبتنی بر الگوی مدلیابی معادلة ساختاری است. یافتههای این پژوهش، نشاندهندة میانجیگری کامل متغیر همکاری در رابطة بین قرارداد روانشناختی رابطهای و تسهیم دانش بود، درحالیکه میانجیگری متغیر اعتماد متقابل در رابطة بین این دو مورد تأیید قرار نگرفت.